İnşikak
Gökyüzü parçalara ayrıldığında
Gün devrilir güneş batar
Bir yangın yerine döner yeryüzü
Zaman gerçekliğini kaybeder
Ve insan şaşkın şaşkın şöyle der
Ne oluyor?
Yeni bir mevsim yaşanacak nefislerde
Saçlarımdaki dünya tutuşturulmuş
Hiçbir perde saklayamaz artık bizi
Sicilimiz verilince elimize
Eteklerimiz tutuşur
Dualar dolan avuçlarımıza yığılır ümitler
Çaresiz yalnızız
Ana baba çoluk çocuk gelmez akıllara
Açılır o zaman kalbimizde kocaman
Bir yara
Son gelip çatmadan
Yakıcı bir ateşin olduğunu
Hatırlamış mıydık dünyada
Şimdi her şey nafile
Bak iyi bak yok oldu realite
Aldandı akıl teslim olmamıştı hakikate
Dünya ah dünya neye elimizi attıysak
Karanlık
O gün kıpırtısız duracak insan
Allah’ın önünde
İnşikak
Her şey bu kadar bir yolcu gibi anılar
Yalnızız bi-çare
Tüm zamanları durduran renk
Yüzümde kuğuların sakinliği
Ölüm öptüğünde gözlerimizden
Kafile kafile yürüyeceğiz mahşer yerine
Lekeli bir ömrün hesabını vermeye
İnşikak
Yorgun yürekler
Korku dolu kalpler
Geçmiş iç içe
İki dünya kardeştirler
İnşikak
Bir ilahi değişim
Yaprakları dökülür dünyanın
Gölgeden ihtişamlar yerle bir olur
Küflü kafir bakışların hesabı sorulur
Ve pişmanlık dolu eller kavrar boşluğu
İnşikak
Mü’mince hüzünler yorgun özlemler
Rabbine dönmenin sevincindeler
Allah anıldığı zaman kalpleri titrerler
Zaman ne de çabuk geçmiş
Yüreğime oturan ayetler
“Aynel yakin”
Tek tek gözümün önündeler
İnşikak
Sahte tanrıların saltanatı yıkılacak
Allahtan başka her şey yok olacak
İnşikak
Dağılmış kolum kanadım
Ve son nefesim benimle tekrar buluşacak
“Ve’l-ba’su ba’de’l-mevt”
Susuz dudaklarımla
Kalbimde Allahın gölgesi umuduyla
Mahşere selam olsun…
Bünyamin DOĞRUER
